‘Suiker is het nieuwe vet’. Hoera! Welkom suikerstrijd en hallo nieuw taboe. Vermoeid raak ik ervan. Van mezelf vooral. Als moeder heb ik de natuurlijke behoefte om zo goed mogelijk voor mijn kind te zorgen. Veel groentes, vers fruit, gevarieerd eten én een suikervrij bestaan. ‘Vanaf 1 jaar mag je alles geven, behalve suiker. Suiker. Dat heeft je kind absoluut niet nodig.’ Deelde de arts op het consultatiebureau mij mee. Ik hoorde niets nieuws, maar had eindelijk een geldig argument van een deskundige om tegen minder suikerbewusten in mijn omgeving te gebruiken.
Nijntje koekjes
Little T. kreeg van ons geen volle jam, maar een suikervrije variant vol natuurlijke fruitsuikers op brood. Limonade is een absolute no go. Eén keer per dag een sterk aangelengde biologische diksap moet kunnen. Ontbijtpap? De zoete van Bambix laten we staan voor een rijke volvezelige havermout. Dan het feest der tussendoortjes; alleen vers fruit, rijstwafels, fruitreepjes en de no junk promise koekjes en chips van Organix zijn goed genoeg. Nijntjekoekjes, die komen hier het huis niet in.
Suikerfoob
Lees ik dit zo terug dan kan ik me zelf niet eens voorstellen dat ik zo’n halve suikerfoob ben. Het is niet dat ik nou zo’n stralende healthfreak ben. Sterker nog, fruit eten kost me moeite, water drinken nog veel meer en een moorkop sla ik mooi niet af als die me wordt aangeboden. Gevarieerd en goed eten, daar sta ik voor. Al is het maar omdat ik het saai vind om twee dagen achterelkaar hetzelfde te eten.
Suikervervangers
Helaas vind ik suiker vervangen in taart- en koekrecepten vaak nogal veel gedoe. Ik zou het graag anders zien want het is ook beter voor de gezondheid en ik vind het best lekker. De onbekende verhoudingen maken echter dat ik af en toe wat huiverig ben om het te proberen. Suikervervangers ervaar ik opeens als dubbel zo duur wanneer het misgaat. Dus kies ik vaak voor de veilige bekende weg. Natuurlijk heeft dit alles met gewenning te maken, want vervangers als kokosbloesemsuiker, agavesiroop, maple syrup en biologische honingcrème heb ik allemaal in huis. Gebruik ik ze ook? Jazeker, maar toch vooral als ik een failproof recept maak voor little T.
Suikertaks, waar ligt de grens?
Zo krijgt hij bijvoorbeeld rooibosthee met honing als hij ziek is, ontbijtpap met een beetje agavesiroop en pannenkoeken met rijststroop of bij gebrek hieraan met … oh, help! gewone stroop. Ja, waar ligt nou eigenlijk mijn suikergrens? Het is niet zo dat er kindercontroleur bij mij binnen over mijn schouders meekijken om te zien wat ik little T. allemaal voorschotel. Die strenge suikertaks zie ik ook niet terug in onze vriendenkring, zeker niet wanneer kind nummer twee zich heeft aangediend. Eigenlijk kan ik zeggen dat het er in de meeste gezinnen een stuk soepeler aan toe gaat. Bovendien heeft al het suikergoed in mijn jeugd van mij ook geen verslaafde gemaakt. Snoep koop ik nooit en rollen koekjes blijven gerust ongeopend liggen tot de uiterst houdbare datum is overschreden.
Strijdbijl begraven en een chocoladepijp eten..
Gelukkig merk ik met opluchting dat de grens zich langzamerhand begint op te rekken. De alarmbellen rinkelen nog wel, maar ik zeg er niks meer van als onze peuter bij uitzondering van opa een mariakaakje krijgt of de korrels hagelslag van zijn vaders bord afpikt. Voor hem elke keer een minifeestje. Het geeft rust om de poortjes af en toe wat verder open te zetten. Niet dat we alle suikervoorschriften overboord moeten gooien, maar ik wil niet meer dat suiker ons leven regeert. Daarom begraven we de strijdbijl en eten we een chocoladepijp. Op naar suikervrijheid!
ps. deze column schreef ik als huiswerk voor mijn cursus culinair schrijven. Ik kreeg hierbij de opdracht om een artikel te schrijven over suiker(gebruik) in de hedendaagse maatschappij. Ben heel benieuwd wat jullie ervan vinden. Hoewel het hier en daar misschien wat aangedikt is, heb ik alles naar waarheid beschreven. Ik ervaar werkelijk een dagelijkse strijd met mezelf hoe ik om moet gaan met suiker voor mezelf en binnen het gezin. Hoe ga jij om met suiker?
Heel herkenbaar hoor! Ik probeer vooral zelf het goede voorbeeld te geven en dat werkt eigenlijk nog het beste. En hopelijk ben ik niet te streng te over suiker. Want dat lijkt me namelijk zo irritant voor kinderen…
Ja, dat lijkt mij ook. Maar zo lang hij nog zo klein is en toch niet beter weet, probeer ik het toch maar zoveel mogelijk te vermijden.
Teveel suiker? Nee zeker niet goed, maar ik ga er niet raar mee om. Heel saai maar alles gevarieerd en met mate. Ook met een koekje en een snoepje. Maar wat ik niet snap is waarom suikers van agave- en ahornsiroop en honing wel zouden mogen. En ‘gewoon tafelsuiker’ haast ‘not done’ is. Al die soorten suikers bestaan uit mono- en disacchariden. Je lichaam herkent echt niet of je nu ‘gewoon tafelsuiker’ binnenkrijgt. Of een van de zogenaamde ‘betere suikers’. Ook qua energieinhoud maakt het niks uit. En diksap daarom gezonder dan gewone ranja? Ook dat maakt niks uit. Ook diksap bevat ‘gewoon’ suikers. Net als ranja.
Roelina, ik ben het helemaal met je eens dat het geen probleem is als je alles met mate eet. Toch sta ik er af en toe van versteld hoe vaak mijn zoontje snoep krijgt aangeboden in winkels alleen al. Een broodje bij de bakker oké, maar snoepjes bij de kapper, de drogist én de boekhandel vind ik echt niet nodig.
Wat je lichaam betreft zijn ook andere zoetstoffen net zo goed ‘suikers’ waar je spaarzaam mee om moet gaan. Wel is het zo dat bepaalde siropen en suikers een lagere glycemische index hebben waardoor je bloedsuikerspiegel minder snel stijgt dan bij geraffineerde suiker. Op zich prettig om te weten, maar ook ik heb vaak het gevoel dat gewone tafelsuiker niet meer oke is. En dat punt is nou net waar ik zelf last van heb. Voor mezelf vind ik het niet zo erg omdat ik weet dat ik het met mate eet, maar tegelijkertijd… hoe kun je zelf een goed voorbeeld zijn als je wel iets eet dat je voor je kind eigenlijk niet oke vind als hij dat krijgt…?
Het lijkt mij dat je de perfecte middenweg hebt. Thuis zoveel mogelijk suikervrij en dat als je ergens op visite bent dat het dan wordt ervaren als een keertje extra en heel fijn. De uitwerking van suiker is voor iedereen anders en vaak pas jaren later te zien. Ik denk dat het goed is dat er meer aandacht komt voor eten; waar komt het vandaan en wat zit erin. Is het normaal dat we zoveel suiker hebben in ons eten? Maar dat vraag ik mij ook af bij al die e-nummers. En ik denk dat het omgaan met milieu, eten en elkaar ook allemaal verbonden zijn ( ben ik toch een hippie;)) Mooi stukje. Ben zelf geen literair wonder maar het leest zeer prettig .
Liefs Suus van Food Bandits
Prachtig artikel! Leest fijn weg. Ik vind Cookie Cottage sowieso erg leuk. Omdat je vroeg om de mening van anderen over dit onderwerp zal ik de mijne geven.
Ik vind de manier waarop mensen zo massaal met vingers gaan wijzen naar producten als boosdoeners van kwaad zoals overgewicht en allerlei andere zaken een beetje irritant.
Dan is het weer vet, dan is het weer suiker of brood. Ik denk dat we graag een pasklaar antwoord zoeken naar complexe materie, want dat is voeding. Geraffineerde suiker is gewonnen uit bieten of suikerriet, gewoon natuurproducten. Van suiker kun je heerlijke dingen maken waar veel mensen hartstikke blij van worden. Dat je er dik van wordt komt omdat pas als je meer gebruikt dan je verbruikt. Dat we massaal meer gebruiken dan innemen komt in mijn beleving vooral door de voedingsindustrie. Die vindt onze gezondheid op zijn zachtst gezegd niet zo belangrijk.
Wat wij mensen moeten eten om een beetje gezond te zijn zijn groente en fruit, noten en zaden. We hebben vezels nodig!
onder andere omdat we dan VOL zitten als we gegeten hebben.
Bewerkt voedsel is heel vaak vezelloos.
Als je gevarieerd vezelrijk eet kun je ook heerlijk genieten van een stuk chocola… een taartje of een schep suiker in je koffie.
@Marjolein dankjewel! Ik denk dat daar ook zeker de oplossing zit. Wanneer je het merendeel van je voeding zelf vers klaarmaakt en gezonde vezels binnenkrijgt, is het niet erg om eens wat suiker te nemen. Probleem bij veel producten in de supermarkt is dat je vaak niet doorhebt waar het allemaal ongemerkt aan is toegevoegd. Nu daar steeds meer aandacht voor komt, wordt het steeds makkelijker kiezen en genieten we in het weekend extra van een heerlijk zelfgemaakt taartje mét suiker ;-)
Wat trends betreft op voedings- en bewegingsgebied ben ik heel simpel: gebruik gewoon je boerenverstand. In feite weten wij best wat wel of niet gezonde keuzes zijn. En een keertje daarvan afwijken is heus geen ramp. Wat mij opvalt, is dat heel veel hypes achteraf niet gezond blijken te zijn. Dat komt vooral omdat mensen helemaal los gaan met zo’n hype (zoals superfood) en dan veel te eenzijdig eten. Mijn motto: puur, vers, gevarieerd en zo min mogelijk bewerkt.
Het nieuwe roken is zitten geworden. Mag dat ook al niet meer;-) (Ik zeg: afwisselen!!). Mooie blog en leuk je vandaag gezien te hebben (oeps: ik zat!). Trouwens ik ben een kind van vlak na de oorlog: opgegroeid met veel snoep, rokende ouders, altijd witbrood en als beleg vleeswaren. Blikgroenten en weinig fruit. En het is helemaal goed met me gekomen! Een lichaam is krachtiger dan je denkt! Tot kijk en geniet van het leven en je lieve zoontje!
haha! Dankjewel @Dymph mijn ouders zijn van net voor en van de oorlog dus de dingen die je noemt zijn hier redelijk herkenbaar. Hoewel ik ben opgevoed met veel gevarieerd eten, had de hoeveelheid suiker wel iets minder gemogen. Op de middelbare school elke dag een bakje chips en een halve fles cola? Gelukkig is het ook hier redelijk goed gekomen maar van die buddha belly is lastig af te komen ;-)