Misschien nog wel populairder dan de Engelse Hot Cross buns, zijn de Chelsea buns. In tegenstelling tot fruit buns, saffron buns, chocolate buns of breadrolls, kun je aan de naam niet direct afleiden over wat voor een broodje dit eigenlijk gaat. En waar ik de hot cross bun er soms van beschuldig niets meer te zijn dan een veredelde krentenbol, zou je dat van de Chelsea bun eigenlijk ook kunnen zeggen, alleen de vorm is anders. De broodjes zie je in verschillende versies voorbijkomen en hebben door de opgerolde vorm veel weg van Zweedse kaneelbullar. Historisch gezien komen deze broodjes echter écht uit Londen en bevatten ze van origine krenten of rozijnen, suiker, mixed spice (ooit in het begin waarschijnlijk alleen kaneel) en een glazuurlaagje.
Hot Cross buns
In een nostalgisch verleden werden de buns exclusief verkocht in The Chelsea Bun House in Pimlico, Londen. De bakkerij werd geliefd en geroemd door the royal family ten tijden van King George II en later zijn zoon King George III. Het was in die tijd dat The Chelsea Bun House beroemd was om zijn Hot Cross buns die uitsluitend op Goede Vrijdag werden verkocht. Op de ‘beste’ Goede Vrijdag ooit schijnt de winkel een klantenrij van maar liefst 50.000 mensen bediend te hebben vóór 08.00 uur. Maar hoe krijg je dat logistiek in hemelsnaam voor elkaar? Deeg voor 50.000 verse hot cross buns? In die tijd? Ik stel me even alle Lowlands bezoekers voor (55.000 in 2013) in de rij voor slechts één eettentje. Tja, het kan. Realistisch? Nèèèhh.
The Chelsea Bun House
Volgens de overlevering was dat trouwens ook meteen het laatste jaar dat ze die broodjes verkochten. Mrs. Hand en haar echtgenoot ‘Captain Buns’ wilden de buurt geen vergelijkbare overlast meer bezorgen en hielden het de jaren daarop bij de Chelsea buns zoals op alle andere dagen. Na vier generaties stierf het laatste Hand familielid en ging de bakkerij over in nieuwe handen. The Chelsea Bun House werd neergehaald om vervolgens op ongeveer dezelfde plek The Old Chelsea Bun House (zie foto) te laten herrijzen. Verschillende verhalen doen de ronde over de exacte locatie van de oorspronkelijke bakkerij. Zeer waarschijnlijk lag het vroeger aan de toenmalige Jew’s Row, nu Pimlico Road, vlakbij de Ranelagh Gardens. Volgende week ga ik naar Londen en hoop ik meer te weten te komen door een bezoekje te kunnen brengen aan Bunhouse place.
“Give her a Chelsea bun, miss! That’s what most young ladies like best!” The voice was rich and musical, and the speaker dexterously whipped back the snowy cloth that covered his basket, and disclosed a tempting array of the familiar square buns, joined together in rows, richly egged and browned and glistening in the sun. ~ Lewis Caroll – A Tangled Tale
Chelsea buns
Recept voor 12 – 16 broodjes
Ingrediënten Broodjes
- 575 g bloem
- snufje zout
- 75 gram (plantaardige) boter
- 1 el suiker
- 25 gram verse gist
- 150 ml lauwe (rijst) melk
- 3 geklopte eieren
Ingrediënten vulling
- 75 gram (plantaardige) boter (kamertemp.)
- 150 gram suiker (evt. voor de helft of geheel te vervangen door bruine basterdsuiker)
- 100 gram rozijnen
- 1 el mixed spice
Ingrediënten glazuur/suikersiroop
- 100 gram suiker
- 3 á 4 el water
Bereiding
- Verwarm een grote kom door deze even in een met heet water gevulde gootsteen te leggen. Droog de kom daarna weer goed af. Zeef de bloem met het zout boven de kom en wrijf er de boter goed doorheen. Maak vervolgens een kuil in de bloem.
- Roer in een tweede kom de gist met 1 eetlepel suiker goed door elkaar en voeg er de lauwe melk en eieren al roerend aan toe.
- Meng de melk daarna door de bloem en vorm tot een deeg. Kneed het deeg op een bebloemd werkblad tot een soepel deeg en plaats dan terug in de kom. Dek de kom af met plastic folie en zet op een warme plaats weg tot het deeg is verdubbeld (ong. 2 uur).
- Kneed het deeg lichtjes op een werkblad bestrooid met bloem en rol uit tot een rechthoek van 1 á 1,5 cm dik. Besmeer met de boter en bestrooi met de helft van de suiker. Vouw het deeg dubbel en rol opnieuw uit tot een lap van dezelfde dikte. Bestrooi met de rest van de suiker, de rozijnen en de specerijen en rol de lap deeg op aan de lange kant op zoals een jamrol.
- Snijd de rol in plakken van ongeveer 4 cm dik en leg dicht bij elkaar op een ingevet bakblik. Zet de oven aan op 200 °C en dek het deeg opnieuw af. Zet het bakblik ongeveer 20 minuten weg op een warme plaats. Daarna zouden de broodjes elkaar moeten raken.
- Bak de broodjes 25 á 30 minuten op 200 °C.
- Maak het glazuur zodra de broodjes gaar zijn. Breng hiervoor de suiker met het water aan de kook en beschenk dan de warme broodjes met de suikersiroop.
P.S.: Houd de tijd en de broodjes goed in de gaten. Op het laatst gaan de broodjes heel snel, waardoor je het risico loopt net het toplaagje te verbranden. Moet je dat eraf snijden dan verliest het broodje zijn karakteristieke uiterlijk. Toch een beetje verbrand? Snijd het donkere deel er dan af en serveer ondersteboven zoals op de foto.
P.S.2.: Een korte (eerste) versie van deze blog schreef ik voor Foodlog.
Bron: het recept is een kleine aanpassing van het recept van Audry Ellis uit The Great Country Cookbook.
